Köyümüzün Tarihçesi
Sosyal Bilgi
SOSYAL VE KÜLTÜREL DURUM
Köyümüzün ilçeye yakın olmasından dolayı sosyal ve kültürel durumu diğer köylere nazaran daha iyi durumdadır. Halkın sosyal ve kültürel durumdan etkilenmeleri için camii ve okul mevcuttur. 1990 lı yılların sonlarına doğru köyden göçün başlaması sonucu okulda eğitim gören çocuk sayısının düşmesinden dolayı eğitim taşımalı sisteme geçmiş, okul çağına gelen çocuklar artık ilçe merkezinde bulunan değişik okullarda eğitimlerine devam etmektedirler. 1990 yıllarına kadar ahşap olan köy camii’si yeniden betonarme olarak Talip Küçük’ün öncülüğünde, köy halkının büyük katkılarıyla yapılmış, gene Talip Küçük’ün öncülüğünde, 2 yıl sonrada minare ilave edilerek köy halkının hizmetine sunulmuştur. Sonraki yıllarda Camii de görev yapan imam için imam evide gerek İstanbul’da köyümüzün kalkınmasına katkıda bulunmak için kurulan Dernek, köyde ve yurt dışında yaşayan köylülerin katkılarıyla iki kat olarak inşa edilmiştir. Bu binanın birinçi katında abdest hane, wc’ler ve cenaze yıkama bölümü bulunmakta, ikinçi katı görev yapan imama tahsil edilmiştir. 2009 yılında camii’de yeniden tadilat yapılarak minare girişi ile camii girişi camiye katılarak ek bir inşaat yapılmıştır. Önçeleri Çocukların dini eğitimlerini aldıkları sonraları imam evi olarak kullanılan eski binada bu vesile ile yeniden tadilat edilerek. Gerek misafir hane, gerek yemek hane olarak hizmete girmiş, böylece dışardan gelen köyde mevlüt, kuran ve cenaze gibi toplu yapılacan işler için büyük kolaylık sağlanmıştır. Köyümüz önceden Aşağıdüğençili köyünün bir mahallesi iken, köyün eğitimitim çağındaki çocukları geçici olarak tahsis edilen evlerde açılan okullarda eğitim ve öğretim görmüşlerdir. Bu evler Köyümüzün Aşağıdüğençili köyü ile beraberken 1.aza olarak köy heyetinde olan merhum Şevki Kuru’nun evi ilk okul olarak açılmış. Buranın yangın geçirmesinden sonra, Ekizli mahallesinde Şükrü Ekiz’in evine geçilmiş bir müddet burda eğitime devam edildikten sonra, Köyümüzün ilk Muhtarı olan Kadir Dalgıç’ın evinde Köy okulu yapılana kadar devam edilmiştir. Bu evden okullarda okuyan köyümüzde yaşayan kişilerin güzel anılarını bazen dinlemek çok zevk ve keyf vermektedir. 1967 yılında yeni okul binası yapılmasıyla eğitim ve öğretime burda devam edilmiştir. Gene Akkuş kitabından öğrendiğimize göre 1990 yılına kadar bu okuldan 61 kız ve 114 erkek olmak üzere 274 öğrenci mezun olmuştur. Bu öğrençilerden 40’a yakını orta okul, lise ve öğretmen okullarına gitmişlerdir. Bunlardan 3 tanesi Üniversiteyi bitirmiştir. Köy ilk okulundan mezun olup memuriyete atılan bir çok kişi mevcuttur. Köyümüzde okuma yazma oranı önceye nazaran çok yüksektir. Gerek ilçe merkezinde açılan okuma yazma kurslarıyla yaşlı ve okula gitmeyen kadınlarımız okuma yazma öğrenmiş 2009 yılı itibarıyla köyümüzde okuma yazma oranı — gibidir. Son yıllarda ilçe ve köy dışında başlayan yaşamdan dolayı çocuklarını okula gönderme oranı 0 olmuştur. İlçe ve Köyün dışında yaşayanlardan çok kişi orta, lise ve üniversite eğitimi almışlar bunların oranları, iletişim bozukluğundan dolayı bilinmemektedir. Bunun için köyümüz ve ilçemiz adına kurulan internet siteleri çok önem taşımaktadır. Bundan sonra dışarda yaşayan köyümüz nufusuna kayıtlı kişilerden ricamız eğitim seviyelerini belirten iletileri site yönetimine bildirmeleri, bu şekilde köyümüzün yetiştirdiği kişiler bölümüne isimlerini, okumakda oldukları okulu veya bitirdikleri okulu, görev yaptıkları yeri bildirmelerini rica ediyoruz. Köyümüzde eğlençeye dönük herhangi bir yatırım yoktur.
BAŞLICA GEÇİM KAYNAKLARI
Köyümüzün ilçeye yakın olmasından dolayı sosyal ve kültürel durumu diğer köylere nazaran daha iyi durumdadır. Halkın sosyal ve kültürel durumdan etkilenmeleri için camii ve okul mevcuttur. 1990 lı yılların sonlarına doğru köyden göçün başlaması sonucu okulda eğitim gören çocuk sayısının düşmesinden dolayı eğitim taşımalı sisteme geçmiş, okul çağına gelen çocuklar artık ilçe merkezinde bulunan değişik okullarda eğitimlerine devam etmektedirler. 1990 yıllarına kadar ahşap olan köy camii’si yeniden betonarme olarak Talip Küçük’ün öncülüğünde, köy halkının büyük katkılarıyla yapılmış, gene Talip Küçük’ün öncülüğünde, 2 yıl sonrada minare ilave edilerek köy halkının hizmetine sunulmuştur. Sonraki yıllarda Camii de görev yapan imam için imam evide gerek İstanbul’da köyümüzün kalkınmasına katkıda bulunmak için kurulan Dernek, köyde ve yurt dışında yaşayan köylülerin katkılarıyla iki kat olarak inşa edilmiştir. Bu binanın birinçi katında abdest hane, wc’ler ve cenaze yıkama bölümü bulunmakta, ikinçi katı görev yapan imama tahsil edilmiştir. 2009 yılında camii’de yeniden tadilat yapılarak minare girişi ile camii girişi camiye katılarak ek bir inşaat yapılmıştır. Önçeleri Çocukların dini eğitimlerini aldıkları sonraları imam evi olarak kullanılan eski binada bu vesile ile yeniden tadilat edilerek. Gerek misafir hane, gerek yemek hane olarak hizmete girmiş, böylece dışardan gelen köyde mevlüt, kuran ve cenaze gibi toplu yapılacan işler için büyük kolaylık sağlanmıştır. Köyümüz önceden Aşağıdüğençili köyünün bir mahallesi iken, köyün eğitimitim çağındaki çocukları geçici olarak tahsis edilen evlerde açılan okullarda eğitim ve öğretim görmüşlerdir. Bu evler Köyümüzün Aşağıdüğençili köyü ile beraberken 1.aza olarak köy heyetinde olan merhum Şevki Kuru’nun evi ilk okul olarak açılmış. Buranın yangın geçirmesinden sonra, Ekizli mahallesinde Şükrü Ekiz’in evine geçilmiş bir müddet burda eğitime devam edildikten sonra, Köyümüzün ilk Muhtarı olan Kadir Dalgıç’ın evinde Köy okulu yapılana kadar devam edilmiştir. Bu evden okullarda okuyan köyümüzde yaşayan kişilerin güzel anılarını bazen dinlemek çok zevk ve keyf vermektedir. 1967 yılında yeni okul binası yapılmasıyla eğitim ve öğretime burda devam edilmiştir. Gene Akkuş kitabından öğrendiğimize göre 1990 yılına kadar bu okuldan 61 kız ve 114 erkek olmak üzere 274 öğrenci mezun olmuştur. Bu öğrençilerden 40’a yakını orta okul, lise ve öğretmen okullarına gitmişlerdir. Bunlardan 3 tanesi Üniversiteyi bitirmiştir. Köy ilk okulundan mezun olup memuriyete atılan bir çok kişi mevcuttur. Köyümüzde okuma yazma oranı önceye nazaran çok yüksektir. Gerek ilçe merkezinde açılan okuma yazma kurslarıyla yaşlı ve okula gitmeyen kadınlarımız okuma yazma öğrenmiş 2009 yılı itibarıyla köyümüzde okuma yazma oranı — gibidir. Son yıllarda ilçe ve köy dışında başlayan yaşamdan dolayı çocuklarını okula gönderme oranı 0 olmuştur. İlçe ve Köyün dışında yaşayanlardan çok kişi orta, lise ve üniversite eğitimi almışlar bunların oranları, iletişim bozukluğundan dolayı bilinmemektedir. Bunun için köyümüz ve ilçemiz adına kurulan internet siteleri çok önem taşımaktadır. Bundan sonra dışarda yaşayan köyümüz nufusuna kayıtlı kişilerden ricamız eğitim seviyelerini belirten iletileri site yönetimine bildirmeleri, bu şekilde köyümüzün yetiştirdiği kişiler bölümüne isimlerini, okumakda oldukları okulu veya bitirdikleri okulu, görev yaptıkları yeri bildirmelerini rica ediyoruz. Köyümüzde eğlençeye dönük herhangi bir yatırım yoktur.
BAŞLICA GEÇİM KAYNAKLARI
Köyümüzde 1990 yıllarına kadar başlıca gecim kaynağı Hayvancılık, Tarım ve Beden işçiliği dayanırken. Şu an köyde yaşayanlar aynı işlerle meşgüldir. Köyden göçün bşalamasıyla İstanbul, Ankara gibi büyük şehirlerde sanayide çalışmaya başlamışlardır. Buralarda çalışanlar köyde bulunan akrabalarına genelde yardımcı olmaktadırlar. Bunun içindirki Geçim sıkıntısı çeken fazla aile bulunmamaktadır. Son zamanlarda devlet kadrolarında köyümüzdende bir çok kişi ilçe merkezinde çalışmaktadır, bu vesile ile köyüyle ilişkisini koparmamış olmaktadır..
KÖYÜMÜZ’DE İLERİYE DÖNÜK SORUNLAR VE ÇÖZÜMLERİ
Köy mahalle yollarının cakıllanmasıyla kış aylarındada iletişimin sağlıklı yapılması. Köyün suyu gelmiş olsada yaz aylarında nufusun çoğalmasıyla, su kullanımı fazlalaştığından su sıkıntısı yaz aylarında devam etmektedir. Bu sorunun çözülmeside halkımızın yardımlarıyla olacaktır. Şebekelerden gelen suyun sadece evlerde kullanılmasını sağlamakla giderileceği kanaatindeyiz. Sürekli elektrik kesintilerinin olmasıda trafonun yenilenmesi ile giderileçeği kanaatindeyiz. Büyük şehirlerde yaşayan gençlerin tatillerini geçirmek veya akrabalarını ziyaret için geldikleri köylerinde daha fazla kalmalarını sağlıyacak aktifitelerin olması veya akşamları bir araya geleçek bir köy odasının olması. Bu şekilde köyüne gelen bir gençimizin 1-2 gün sonra geri dönmeyi düsünmesi değil, sürekli kaldığı şehirde ne zaman köye gitmeyi düşünmesi ön plana çıkacaktır. İstanbul’da köyümüzün kalkınması için kurulan derneğin daha fazla aktifideler içinde olması. Kurulduğu şehirdede bir çok aktifiteleri gerçekleştirmesi gerekir. Bunlar köy halkıyla yapılacak Kermes, Seminer, Konferans, Tarihi ve Dini yerler ziyaretleri. Köyde yapılacak Şenlik veya Dini, Milli günlerde topluca köye ziyaret. Çocuklarını okutmakda zorluk çeken ailelere yardımcı olmak veya yüksek okul okuyan gençlere burs vermek. Gençlerimizin ve İş adamlarımızın Köyümüz için daha duyarlı davranmalarını sağlamak. Köy heyetinin belirli periyotlarda dışarda yaşayan köylülerini ziyaret etmeleri. Köy heyetinin her yılın sonunda yıllık bütçelerini yapmaları. Hiç bir ayrım ve ayrıcalığa müsade etmeden herkese eşit yaklaşmaları. Köyde aralarında kırgınlığı olan sorunu olanları bir araya getirerek sorunlarını gidermeye çalışmaları
